Valréas

Riperttour

Favorite

De toeristische prestatie in Valréas :

De Slottoren: De Klokkentoren van Valréas is in werkelijkheid de slottoren van het kasteel Ripert. Het is een 17 meter hoge vierkante toren met zijden van 7 meter lang. De muren zijn 2 meter dik. De toren is gebouwd met zorgvuldig uitgehouwen kalkstenen. Er zijn 3 verdiepingen en een terras met een klein bouwsel waaraan de klok van het klokwerk hangt: de charansole. De eerste 2 verdiepingen hadden een plankenvloer die op balken steunde. De bulstergaten zijn aan de binnenkant van de muren nog zichtbaar. Op de laatste verdieping bevindt zich een prachtige romaanse boog die op de oostelijke en westelijke muren steunt. De verschillende openingen die nu dicht zijn gemaakt, gaven waarschijnlijk toegang tot trappen die in de dikte van de muren waren ingebouwd. De toegang tot de verschillende verdiepingen was via trappen of houten ladders mogelijk. De huidige trap en toegangsdeur dateren van 1679 en werden, na de vernieling van de buitentrap, waarvan er nog sporen op de oostelijke gevel zichtbaar zijn, gebouwd om het terras, waar in 1458 de klok werd geplaatst, gemakkelijker te bereiken. Dankzij een nauwkeurige studie van de architectuur is het mogelijk om dit gebouw precies in de tijd te plaatsen: het is in romaanse stijl van het einde van de 12e eeuw / begin van de 13e eeuw. Er zijn echter in de loop der eeuwen verschillende opknapbeurten verricht die van buitenaf zichtbaar zijn. Het parementwerk aan de buitenkant kon versterkt en naar de top toe gerestaureerd worden. Het kanteelwerk zelf is recenter. De ondergrondse verdieping van de toren diende van de Pausentijd tot de Franse Revolutie als gevangenis (studie van de talrijke steengravures). De omwalling - de walmuren: De polygonale omwalling is het nog zichtbare overblijfsel van de walmuren van het bovenste kasteel (castrum) van Valréas. De toegangspoort (poterne) heeft slechts de westelijke pilaar en de basis van de boog waar de sporen van het valhek nog aanwezig zijn, overgehouden. Deze poort heeft 9, voor het merendeel nog staande, zijden van ongelijke lengte. De hoogte van de muren varieert van 5,50 tot 8,50 meter (de oorspronkelijke hoogte is niet bekend). De dikte ligt tussen 1,50 en 2 meter. Het bouwwerk is opgetrokken met nauwkeurig uitgehouwen stenen en aan de basis versterkt met zichtbare steunberen uit de tuinen van de Witte Penitenten (archeologische opgravingen 1995). Gezien de twee dikke basisdelen van de muren die haaks aan de muur aan de noordkant verankerd zijn, stond er op de plek van de huidige watertoren een vrij omvangrijk gebouw. Bij het kasteel, zoals bij alle 12e- en 13e-eeuwse kastelen, leunden er zeer waarschijnlijk houten bouwsels tegen de muren en de toren die dienden als gemeenschappelijke ruimtes, wapenzalen, zolders, keukens en nog veel meer. Aan de westkant diende de basis van de bogen in de hoeken vrij zeker als steunpunt voor hoger gelegen houten of stenen onderdelen. Deze twee bogen waren verankerd aan de zuidwestelijke walmuur (de maquette is bij het toerismebureau te bekijken). Het kasteel Ripert staat op het hoogste punt van het in de Oudheid genaamde Valleriacum, een zandstenen heuvel die boven het bekken uitsteekt. Op deze heuvel werden in 1995 tijdens archeologische opgravingen kleine maar wezenlijke prehistorische overblijfselen gevonden die getuigen van de zeer vroege aanwezigheid van de mens in Valréas (bezoek aan de archeologische zalen van de ASPAER). Het kasteel werd aan het begin van de 12e eeuw gebouwd door de gezamenlijke landheren van Valréas, Raymond de Mévouillon, Hugues d’Allan, Ripert de Valréas (naar wie het bouwwerk is vernoemd), Bertrand de Taulignan, Dô de Chamaret en Pons de Guintrand (handvest van 1117). Het werd later eigendom van de Montaubans, die zich in de 12e eeuw rondom Valréas vestigden. Het castrum behoorde later tot het markiesdom van Toulouse en na verschillende erfopvolgingen en verkopen tot het pausdom en in 1294 tot de kroonprins. In 1317 nam paus Johannes XXII weer bezit van Valréas en het bijbehorende gebied, die tot 1792 eigendom van het pausdom bleven.